Czym różni się Barbórka od Dnia Górnika? Kim była święta Barbara? Jakie tradycje górnicze wiążą się z dniem 4 grudnia i jak wygląda praca górników, którzy w ten dzień mają szychtę pod ziemią? Z okazji święta górników zapraszamy wszystkich 3 i 4 grudnia na specjalne zwiedzanie Kopalni Guido i Kopalni Królowa Luiza!

 

Podziemia Kopalni Królowa Luiza - propozycja dla rodzin z dziećmi 

kopalnia krolowa luiza podziemia

 

Obchodzimy święto świętej Barbary, który również jest czasem wolnym dla większości górników. W tym dniu kopalnia pustoszeje, zostaje tylko kilku fachowców w swojej dziedzinie, którzy dziś będą szkolić naszych turystów. Nasi goście po zejściu pod ziemię będą się specjalizować w różnych konkretnych pracach górniczych. Odkryją między innymi czym zajmuje się pod ziemią elektryk, dowiedzą się jak obsługiwać kolejkę „Karlik”. Poznają również trud pracy w przodku, dowiedzą się co oznaczają sygnały nadawane przy szybie, a także jak wygląda akcja ratunkowa pod ziemią.

 

Dowiecie się między innymi, jak wygląda:

- Praca sygnalisty i obsługa sygnałów szybowych
- Praca elektryka i budowanie instalacji w niskim wyrobisku, obsługa KWS-a (specjalnego wyłącznika prądu)
- Praca ratownika górniczego i akcja ratownicza pod ziemią
- Praca górnika przodowego i transport węgla oraz obsługa kombajnu ścianowego za pomocą chyżozmianu, obsługa kruszarki, struga węglowego i przenośnika zgrzebłowego
- Praca maszynisty kolejki i nauka obsługi lokomotywy „Karlik”

 

Czas trwania wycieczki: około 2 godzin

 

Miejsce zwiedzania: Park 12C Sztolni Królowa Luiza (trasa podziemna), Zabrze, ul. Sienkiewicza 43 (wjazd od ul. Mochnackiego)

 

Sprawdź dostępność wycieczek i zakup bilet już teraz>>>

 

Kopalnia Guido - propozycja dla wszystkich

kopalnia guido 320

Na podróż po podziemiach Kopalni Guido zapraszają niezwykłe postacie: Skarbnik, Frelka, Kustosz, Szawgoczowa, Hr. Guido, Hr. Ballestrem, Starzik no i Gorol. Wszyscy mają swoje ciekawe i niepowtarzalne historie do opowiedzenia.

 

Dowiecie się jak na imię miała ulubiona łopata górnika, skąd się wzięła karczma piwna, jaka jest różnica między świętem Barbary a Dniem Górnika... i wiele, wiele więcej.

 

Czas trwania wycieczki 170+320: około 2,5 godzin
Czas trwania wycieczki 320: około 1,5 godziny

 

Sprawdź dostępność wycieczek i zakup bilet już teraz>>>

 

Informacja biletowa 32 271 40 77

 

Zapraszamy!

 

Zapraszamy na wystawę autorstwa Rafała Placka pt. „Ludzie filmu”.

 

Wernisaż: 29 listopada, godz. 18:00

Łaźnia łańcuszkowa, Sztolnia Królowa Luiza, ul. Wolności 410, Zabrze

 

Wystawę będzie można zobaczyć 29 i 30 listopada w godz. 12:00-20:00.

 

Wstęp na wystawę jest bezpłatny.

 

Plakat ludzie filmu FB plakat


Cykl portretów dedykowany filmom – a pośrednio, ich reżyserom – zapraszanym do Gdyni w ramach corocznego Festiwalu Filmowego. Próba uchwycenia klimatu konkretnego filmu i odwzorowanie go, poprzez relację zbudowaną na planie pomiędzy fotografem a reżyserem. To portret ścisłej czołówki polskiej kinematografii i wyraz utopijnego pragnienia: sportretowania samego medium jakim jest film.

 

Fotograf, absolwent Wydziału Radia i Telewizji im. Krzysztofa Kieślowskiego na Uniwersytecie Śląskim. Działa w przestrzeniach wizualnych kultury, biznesu i przemysłu – w obszarach, które bezpośrednio zmieniają rzeczywistość. Portretując miejsca i ludzi, poszukuje w nich szczególnego charakteru oraz intensywności, będących motorem owych przemian. Autor projektów fotograficznych na Festiwalu Filmowym w Gdyni, Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku, Międzynarodowym Festiwalu Kina Niezależnego „Off Camera” w Krakowie oraz współautor Galerii Portretu na Wrocławskim Festiwalu Filmowym „Nowe Horyzonty“. Założyciel marki wizualnej„portretbiznesu.com”.

 

15050136 1327395617271603 73904757 n

15128727 1327395610604937 2068635863 n

15128737 1327395623938269 447586372 n

15129763 1327395613938270 1342445191 n

 

Zapraszamy!

laznia slider

Poznaliśmy najlepsze rozwiązania urbanistyczne i architektoniczne w konkursie Najlepsza Przestrzeń Publiczna Województwa Śląskiego. W gronie wyróżnionych znalazła się Łaźnia Łańcuszkowa Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu, jako zrewitalizowany obiekt użyteczności publicznej.

 

W siedemnastej edycji konkursu, w którym nagrody i wyróżnienia przyznaje Marszałek Województwa Śląskiego, zgłoszono 43 realizacje w czterech kategoriach: przestrzeń publiczna, zrewitalizowana przestrzeń publiczna, obiekt użyteczności publicznej i zrewitalizowany obiekt użyteczności publicznej. Celem konkursu jest rozwój i zmiany jakościowe przestrzeni publicznej, wzrost aktywności społecznej i gospodarczej, podnoszenie świadomości w zakresie kształtowania przestrzeni, a także promocja wysokiej jakości rozwiązań urbanistycznych i architektonicznych. W tym roku przyznano nagrodę Grand Prix, którą otrzymało Międzynarodowe Centrum Kongresowe wraz z zagospodarowaniem terenu, jako dopełnienie osi kultury utworzonej na zrewitalizowanych terenach po byłej kopalni KWK Katowice. Obok nagród i wyróżnień przyznanych przez kapitułę konkursu, najlepszą przestrzeń publiczną mogli również wskazać internauci w głosowaniu na stronie konkursu. Tym razem ich uznanie uzyskał projekt „Park Cegielnia, czyli żorski Central Park”. W trakcie uroczystości wręczono także nagrody w ramach konkursu Architektura Roku Województwa Śląskiego, przyznawane przez oddział katowicki SARP.

 

Warto przypomnieć, że zabrzańskie obiekty były też wyróżniane w tym konkursie w latach poprzednich. Kopalnia Guido Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu zdobyła Grand Prix w konkursie w 2015 roku. Wyróżnienie otrzymało wówczas także Centrum Zdrowia Kobiety i Dziecka w Zabrzu. W 2013 roku doceniono projekt modernizacji budynku po dyrekcji Huty Zabrze dla potrzeb administracji samorządowej oraz Centrum Zarządzania Kryzysowego w Zabrzu. W 2012 roku wyróżnienie otrzymała Rozbudowa wraz ze zmianą sposobu użytkowania budynków byłej Wojskowej Komendy Uzupełnień na potrzeby Wydziału Organizacji i Zarządzania Politechniki Śląskiej. Natomiast w 2009 roku wyróżniono remonowację zieleńca oraz terenów wokół Kościoła pw. Bożego Ciała w Kończycach.

 

Kopalnia „Królowa Luiza” w Zabrzu rozpoczęła działalność w 1791 r. i praktycznie przez cały okres istnienia, tj. do 1998 r., uważana była za jedną z największych i najnowocześniejszych w Europie. Będąc kopalnią państwową korzystała z wysokich dotacji rządowych, co skutkowało dużymi inwestycjami nie tylko w sferze produkcyjnej. Przykładem takiego rozwoju była budowa kopalnianej łaźni, którą wzniesiono w 1890 r. Łaźnia stanowiła pierwszą taką realizację w górnośląskim górnictwie i była najlepszym świadectwem poziomu socjalnego zakładu, który znacznie wyprzedzał standardy tamtych czasów. Okazały, ceglany budynek o układzie bazylikowym, o wysokości 10 m i powierzchni 1500 m², stojący tuż przy głównej ulicy miasta, jest charakterystycznym elementem architektury tej części Zabrza. Obiekt utrzymał oryginalny podział głównych pomieszczeń, elementy konstrukcyjne oraz część pierwotnego wyposażenia.

 

Zrewitalizowany budynek docelowo będzie pełnił funkcje turystyczne (obsługa ruchu odwiedzających), gastronomiczne (restauracja) oraz kulturalne. Został on wyznaczony na pierwszy element przyszłej trasy turystycznej w kompleksie Sztolni Królowa Luiza. To właśnie od zobaczenia łaźni łańcuszkowej turyści rozpoczną zwiedzanie kompleksu, z jego atrakcją, czyli Główną Kluczową Sztolnią Dziedziczną. Dodatkowo wnętrze budynku stanowi doskonałą przestrzeń do organizowania działalności wystawienniczej i kulturalnej. Dzięki zaadaptowaniu do nowych funkcji, Muzeum ma możliwość organizowania w Łaźni różnego rodzaju wystaw czasowych, wernisaży, koncertów, przedstawień teatralnych, czy innych imprez kulturalnych.

 

W ramach rewitalizacji budynek dawnej łaźni łańcuszkowej został poddany gruntownemu remontowi. Oczyszczono ceglane elewacje budynku, wzmocniono strukturę cegły, uzupełniono ubytki używając cegły dopasowanej kolorystycznie i wymiarowo zgodnie z zaleceniami konserwatorskimi. Nowoprojektowane partie przy dobudówce południowo-wschodniej wykonano z cegły odróżniającej się kolorystyczne od materiału pozostającego w historycznej części budynku. Przeprowadzona została kompleksowa izolacja przeciwwilgociowa ścian. Okna zostały wymienione na aluminiowe ze ślusarką wielokwaterową identyczną z oryginalną. Zastosowano drzwi zewnętrzne również aluminiowe, przeszklone wielokwaterowe, w miejsce współczesnych, zniszczonych drewnianych i metalowych. Dokonano remontu dachu, tam gdzie to niezbędne wykonane zostały nowe dachy drewniane. Konstrukcja więźby dachowej wymagała remontu i częściowo odbudowy. Po rozbudowie dobudówki wschodniej budynek zyskał tu główne wejście - po schodach z dostępem od ul. Wolności oraz po rampie dla osób niepełnosprawnych dostępnej od wewnętrznego placu wejściowo–parkingowego. Przy drugim, istniejącym wejściu od strony ul. Wolności, pojawiły się nowe schody zewnętrzne usytuowane na chodniku. Przebudowana została również dobudówka zachodnia. Teren wokół budynku otrzymał elementy małej architektury (ławki, oświetlenie).

 

Wprowadzenie nowych funkcji muzealno-kulturalnych wymagało odpowiednich aranżacji wnętrza. Zaszła konieczność docieplenia wnętrza (poza ścianą w pomieszczeniu z natryskami), co skutkowało zabudową ścian płaszczyznami tynkowanymi. Główne ściany wewnętrzne pozostawiono jako ceglane. W części gastronomicznej zbudowana została antresola. Zachowano lub odtworzono posadzki kamionkowe w pomieszczeniu z natryskami, w przedsionku wejściowym i częściowo w części gastronomicznej.

 

Utrzymano żeliwne słupy konstrukcyjne w całym budynku. W całym budynku zastosowano sufity podwieszane, ukazujące jednak częściowo w obrębie nawy środkowej konstrukcje wiązarów dachowych. Zachowano widoczne odeskowanie sufitu w części z natryskami. Konserwacji poddano zachowane oryginalne wyposażenie łaźni. Konstrukcja szatni łańcuszkowej, same łańcuszki i zawieszone na nich pojemniki, zbiornik na wodę wraz z konstrukcją wsporczą, natryski i elementy metalowe ławek wyczyszczono i usunięto z nich stare warstwy malarskie. Zniszczone i brakujące drewniane siedziska zostały odtworzone.

 

Rewitalizacja jedynej historycznej łaźni w polskim górnictwie węglowym, która utrzymała częściowo oryginalne wyposażenie i jest udostępniona zwiedzającym, umożliwia poznanie warunków socjalnych panujących pod koniec XIX w. w dużym, państwowym zakładzie przemysłowym.

przestrzenpubliczna16

 

Jeśli bebok Wam nie straszny i chcecie się dowiedzieć, kim jest meluzyna, to zapraszamy w dniach 26-27 listopada na andrzejkowe Bery i bojki na grubie w Parku 12C Sztolni Królowa Luiza!

plakat bery bojki RGB 01

Na Śląsku od stuleci roi się od fantastycznych postaci - utopców, błędnych ogników, fajermanów, meluzyn, strzig i szerzej znanych duchów kopalni, czyli skarbników. Barwne opowieści o ich wyglądzie i zwyczajach są przekazywane w ustnych podaniach z pokolenia na pokolenie. Nawet Karol Godula, uważany za jednego z ojców chrzestnych śląskiego przemysłu, uchodził za postać szemraną i z diabłem trzymającą. Małe bajtle zwykło straszyć się bebokiem, który mógł wyleźć spod łóżka i porwać nieznośnego bachora.

 

„Beboki nie mieszkały w samej chałpie, ale obok chałpy. Siedziały w szopkach, szopeczkach, w chlewikach, w gołębnikach, albo w stodołach. Chowały się też za deskami, za cegłówkami, albo w krzakach. Czasami beboka szło trafić w piwnicy, albo na strychu. Bebok był mały i miało około pół metra, a zamiast stóp końskie kopyta.” *

 

O bebokach i innych legendarnych postaciach usłyszycie u nas tylko 26 i 27 listopada!

 

W programie:
• zwiedzanie podziemnej trasy w kopalni Królowa Luiza
poznanie śląskich legend i podań w trakcie zwiedzania (gęsia skórka gwarantowana!)
przejażdżka górniczą kolejką Karlik, pokazy pracy maszyn wydobywczych
• zabawa we wróżby andrzejkowe

 

Informacje:

Grupy co 15 min. od 12:00 do 20:00

Adres: ul. Sienkiewicza 43 (wejście od ul. Mochnackiego)

Cena: bilet ulgowy 27 zł, normalny 29 zł. KUP BILET ONLINE>>>>

Informacja biletowa: 32 271 40 77.


3

 AMG2462

 

Zapraszamy!

 

* fragment książki M. Szołtyska - Bojki śląskie

 

Wystawa „Industrialne ślady” to czterdzieści wybranych fotografii, pokazujących jak wyglądał przemysł ciężki na przestrzeni XIX i XX wieku w tzw. „złotym okresie”, kiedy Zabrze przekształcało się w wielkie przemysłowe miasto. Wystawa jest prezentowana w Łaźni Łańcuszkowej Sztolni Królowa Luiza przy ul. Wolności 410 w Zabrzu do końca października b. r.

 

 WYSTAWA 077

 

Wstęp na wystawę jest bezpłatny dla osób, które zakupią bilet na zwiedzanie podziemi Kopalni Guido i Kopalni Królowa Luiza.

 

Do 24 października 2016 można także zakupić promocyjne bilety na zwiedzanie wystawy w cenie 1,00 zł.

 

Bilety są dostępne w kasie Kopalni Guido (ul. 3 Maja 93) oraz kasie Parku 12C Sztolni Królowa Luiza (ul. Sienkiewicza 43).

 

Zwiedzanie wystawy jest możliwe codziennie w godz. 8.00 – 20.00.

 

Zapraszamy!

 

INDUSTRIALNE ŚLADY to tytuł wystawy o charakterze edukacyjnym, poznawczym, szczególnie dla tych którzy rozpoczęli swoją przygodę z poznaniem przemysłowej przeszłości Zabrza. Dla znawców problematyki to kolejna możliwość, aby ponownie zetknąć się z tym co już znają spojrzeć na to co już znają, ale także zobaczyć wcześniej nigdzie nie publikowane zdjęcia z przełomu XIX i XX w. na których uwieczniono tzw. „złoty okres” w rozwoju przestrzennym, gospodarczym, społecznym i kulturalnym Zabrza. Przemysł, technika od zawsze wywierała wpływ na charakter krajobrazu kulturowego, a jego infrastruktura z charakterystycznymi budowlami wielkich pieców hutniczych, kopalnianych wież szybowych, lasem ceglanych kominów, hałdami tworzyła specyficzny wizerunek tego industrialnego krajobrazu.

 

Na ekspozycji zobaczyć możemy jak obiekty przemysłowe i duże zakłady pracy, niegdyś znaki nadejścia epoki industrialnej zmieniły krajobraz kulturowy największej wsi w Europie, w miasto o bardzo dużym znaczeniu gospodarczym, posiadające trzy huty, kilka kopalń węgla kamiennego, kilka koksowni, elektrownie, hutę szkła, brykietownie, gazownie, fabrykę kotłów, kamieniołomy, browary, młyny i wiele mniejszych fabryk i zakładów. Przemysł budował i niszczył, ale był także kołem zamachowym rozwoju i postępu technicznego. Ta wystawa to fotograficzny zapis tego co było i przeminęło, to interesujące spojrzenie w przeszłość miasta, które nie wstydzi się swoich industrialnych korzeni. Na wystawie zobaczysz Zabrze takie jak było, miasto które zadziwiało, miasto, które przywołuje wspomnienia bo jak napisał w swych dialogach nauczyciel i filozof Konfucjusz „Aby ujrzeć przyszłość, trzeba uchwycić przeszłość”.

 

Adam Frużyński, Dariusz Walerjański – autorzy ekspozycji.

 

WYSTAWA 086

011

Nadchodzące wydarzenia:

Kopalnia Guido i Sztolnia Królowa Luiza są obiektami Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu.
Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu jest instytucją kultury Miasta Zabrze współprowadzoną przez Samorząd Województwa Śląskiego.
Obiekt należy do Szlaku Zabytków Techniki województwa śląskiego.

 

Deklaracja dostępności MGW

 

Zabrze Logo Woj. Lskie   Szlak Zabytkw Techniki Erih   Nowe PKFortum GZM 2 

PGG gornik zabrze g Grnik Zabrze   POTfamur logo                     Logo Hutalogo rsNowy Projektlogo skrconeWWW 1WWW 4